τοιχορραγής

-ές, Ν

φρ. «τοιχορραγής κάψα»

βοτ. τύπος ξηρού διαρρηκτού καρπού, όπως είναι ο καρπός τών γενών βιόλα, πρίμουλα, τουλίπα κ.ά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τοίχος + -ρραγής (< θ. ῥαγ- τού ῥήγνυμι, πρβλ. παθ. αόρ. β' ἐ-ρράγ-ην), πρβλ. αιμο-ρραγής].